Overrompeling
Een klein bericht in een lokale krant meldde februari jl. dat de schutterij St. Andreas was “geland”. Velen in Hasselderheide zal het bericht en het belang ervan zijn ontgaan. Dat werd anders toen, zes maanden later, een klein deel van de wijk door de schutterij werd uitgenodigd voor een “omgevingsdialoog”, te houden één dag na de zomervakantie. Het handjevol aanwezigen voelde zich “overvallen” door de gepresenteerde plannen en wist een tweede bijeenkomst te bedingen.
De bewoners van de Hasselderheide waren, zo werd later duidelijk, verzeild geraakt in een BOPA procedure voor een schietterrein en met horecavergunning in een gebied met agrarische bestemming. Niemand wist wat een dergelijke procedure precies inhield, wat de regels en verplichtingen waren. De enige informatie die we kregen was van de schutterij zelf. Navraag bij de gemeente of er door de schutterij een principeverzoek was ingediend leverde bovendien onduidelijke antwoorden op. (er zou wel een nummer zijn, maar geen aanvraag).
Frustratie
In de tussentijd hadden de bewoners zich een beeld kunnen vormen van de impact van de activiteiten op het beoogde schietterrein met horecagelegenheid op hun leef- en woongenot. De goedbezochte tweede “omgevingsdialoog” had in het begin veel weg van een monoloog waarin de schutterij nogmaals vertelde wat ze van plan waren. Dat zou ZEKER overlast geven. Ze beloofden zich aan de regelgeving te houden en overlast “voor zover mogelijk” in te perken. Maar hoe dat zou moeten en waar dat toe zou kunnen leiden wisten ze zelf ook niet. Akoestische en flora en fauna rapporten -overigens niet openbaar- hadden uitgewezen dat hun plannen binnen alle gestelde voorwaarden bleven. Bewoners begonnen zich merkbaar af te vragen wat in deze omstandigheden nut of zin van een “dialoog” was. Alles leek al in kannen en kruiken. Bovendien toonde de schutterij meer interesse in de traditie, het zilver, exerceren en “gezellig knallen” dan in de emotionele gevolgen van de derving van leef- en woongenot bij bewoners door de plannen van de schutterij.
… en veel bezwaren
Want veel bewoners van Hasselderheide zijn in deze wijk gaan wonen vanwege het landelijke karakter en de rust. Er wonen mensen met beperkingen die behoefte hebben aan stilte. De veilige haven Hasselderheide zou met het schietterrein inclusief horeca op 100 meter afstand definitief tot het verleden behoren. Paardenhouders en andere bezitters van hobbydieren wezen gemotiveerd op hun bezwaren. Ook werd er uitdrukkelijk gewezen op de negatieve invloed van schutterij-activiteiten op de dieren in de bossen rond het terrein, een Natura 2000 gebied. De transformatie van de akker naast de begraafplaats tot schietterrein trof nabestaanden als een klap in het gezicht. Op vragen over verkeersoverlast bij schutterijevenementen en geluidsoverlast van de horeca bij wedstrijden en schutterijfeesten werd slechts een lijst aan te verwachten evenementen getoond. Vragen over lood dat in de natuur terecht zou kunnen komen werden onvolledig beantwoord.
Met het vorderen van de avond nam de irritatie toe over de manier waarop de genoemde bezwaren werden weggewuifd, gerelativeerd. Steeds werd herhaald dat de schutterij zich aan alle regels zou houden. Regels die de schutterij dankzij nauw contact met de gemeente Venlo, goed kende. Wij niet.
Maar ….. alles is al in kannen en kruiken
De voorzitter stelde voor de bijeenkomst te beëindigen. De “dialoog” was inmiddels uitgemond in een herhaling van zetten. Op de vraag hoe het nu verder zou gaan werd tot ieders verbazing gezegd dat de schutterij de volgende dag bij de gemeente Venlo te gast was. De voorzitter zou daar mondeling verslag doen van de omgevingsdialoog. De dag daarop heeft de wethouder van ruimtelijke ordening positief besloten over het principeverzoek.
Dit moet anders kunnen!
Bewoners van de Hasselderheide voelen zich niet serieus genomen en vinden dat met hun belangen volstrekt geen rekening is gehouden. Het gemeentebestuur heeft naar onze overtuiging gefaald bij een evenwichtige toedeling van functies en procedurele voorwaarden blindelings afgevinkt. Wij vrezen dat de gemeente het belang van traditie -sterk bepleit door een bestuurslid van de Schuttersbond Juliana in de gemeenteraad1 – laat prevaleren boven dat van kwetsbare buurtbewoners. De komst van de schutterij voelt als een gemeentelijk dictaat waarvoor de bewoners moeten betalen met het inleveren van woon- en leefgenot.
Dit moet anders kunnen! Alternatieven zijn er altijd. Het is de kunst ze daadwerkelijk aan te dragen. Daarom vragen wij uw hulp om te voorkomen dat een schiet- en evenemententerrein van de schutterij pal tegenover onze woonwijk wordt gevestigd.
Er is een alternatieve locatie tijdens de “dialoog” voorgesteld. Het conceptverslag van de bijeenkomst door de schutterij vermeldt dat deze locatie met de gemeente is onderzocht en niet geschikt is bevonden vanwege de ligging tegenover een woonwijk. Wat, zo vragen wij ons af, is het verschil met de huidige locatie?
De schutterij wil met alle geweld een schietlocatie in Velden. Maar de geschiedenis leert dat Velden geen schutterij heeft gehad. Er was een St. Andreas schutterij in Schandelo, van 1906 tot 1926. Wegens gebrek aan belangstelling is die toen opgeheven. Nu, honderd jaar later, wil de schutterij met 12-15 actieve schutters, niet meewerken aan een geschikte locatie buiten Velden. Dat moet anders kunnen!
En is een gebouw met horecavergunning noodzakelijk? Als traditie zo belangrijk is, waarom dan niet aansluiten bij de traditie waarin lokale horeca onderdak biedt aan de schutterij?
Door andere eisen komen ook andere mogelijkheden in beeld, mogelijkheden waarbij de maatschappelijke kosten aanzienlijk lager zullen zijn dan nu het geval is met de komst naar Hasselderheide.